Γράφει ο Πάνος Καλτσάς, μέλος του ΕΟΣ

Το Σάββατο 3 Αυγούστου 15 μέλη του Ορειβατικού συλλόγου αποφασίσαμε να επισκεφθούμε την Μαύρη Σπηλιά στον Προυσό και να διασχίσουμε το φαράγγι δια μέσου της Via Ferrata, με οδηγό μας τον Δημήτρη Γκούρλια.

Αφήσαμε τα αυτοκίνητά μας στην αρχή του μονοπατιού δίπλα στην άσφαλτο, όπου γεμίσαμε τα παγούρια μας με δροσερό νερό από τη βρύπση που υπάρχει εκεί, φορέσαμε τα μποντριέ και τα κράνη, που ο Ορειβατικός σύλλογος μας δάνεισε και εν συνεχεία με μικρή πεζοπορία φτάσαμε στην Μαύρη Σπηλιά.

Αφού θαυμάσαμε τη μαύρη σπηλιά, συνεχίσαμε μέσα στο φαράγγι από μονοπάτι που έχει κατασκευαστεί πάνω στον βράχο (via ferrata). Η διαδρομή σκαρφαλώνει σε κάθετους βράχους δίπλα σε υπέροχους καταρράκτες. 

Στο τελευταίο γεφύρι αρχίζει η αγκύρωση με το συρματόσκοινο και τα σκαλοπάτια. 

Στις πισίνες κάτω από το μεγάλο καταρράκτη αρχίζει η διαδρομή και τελειώνει στους κρίκους που υπάρχουν για ραπέλ στομ καταρράκτη.
Καθώς ανεβαίνουμε τη μεγάλη σκάλα λίγα μέτρα πιο πέρα ο καταρράκτης γλύφει τα βράχια ενώ από κάτω μας βλέπουμε τις πισίνες του φαραγγιού. Απερίγραπτη ομορφιά!

Μετά τον καταρράκτη ένα σχοινί μας βοηθάει να ανεβούμε την τελευτία απότομη χωμάτινη διαδρομή.

Εν συνεχεία πορεία από μονοπάτι μέχρι το τέλος της διαδρομής. 

Συνολικός χρόνος της διαδρομής 3 ώρες.

Φωτογραφίες:Ορέστης Χαραλάμπους

Φωτογραφίες: Πάνος Καλτσάς 

Επέτειος 100 χρόνων από την πρώτη ανάβαση στην ψηλότερη κορυφή του Ολύμπου.

Γράφει ο Βασίλης Ντελής
Πρώην Πρόεδρος Ορειβατικού Συλλόγου Αγρινίου.

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκαν οι τελευταίες εκδηλώσεις για την 100ή επέτειο από την πρώτη ανάβαση στην ψηλότερη κορυφή του Ολύμπου το Μύτικα με υψόμετρο 2917μ. (19-22 Ιουλίου 2013).

Το Σάββατο 20 Ιουλίου το πρωί ώρα 10 έγινε δοξολογία στο παλιό Μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπου με την παρουσία του Προέδρου της διοργανώτριας Ελληνικής Ομοσπονδίας Ορειβασίας – Αναρρίχησης (Ε.Ο.Ο.Α) Δημήτρη Γεωργούλη, των μελών του Δ.Σ. της Ε.Ο.Ο.Α, Προέδρων και μελών σχεδόν απ όλους τους ελληνικούς ορειβατικούς συλλόγους, του Μητροπολίτη Λιβύης (κατάγεται από την Πιερία και αντικαθιστά προσωρινά τον βαριά άρρωστο Μητροπολίτη Πιερίας) του Ηγούμενου της Μονής του Αγίου Διονυσίου, του αναπληρωτή της Αντιπεριφερειάρχη Πιερίας, του Δημάρχου Δίου Πιερίας, του Διοικητή της Τοπικής Αστυνομικής Διοίκησης, της Πυροσβεστικής, της Μονάδας Καταδρομών που εδρεύει στον Όλυμπο, του Δασάρχη Πιερίας, του Προέδρου του Φορέα διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Ολύμπου, του Πρέσβη της Ελβετίας στην Αθήνα και πολυμελών οικογενειών των απογόνων (εγγονών και δισεγγόνων) των τριών πρωτοπόρων ορειβατών του Ολύμπου : των δύο Ελβετών Frederic Boassonas και Daniel Boad – Bovy και του Χρήστου Κάκαλου από το Λιτόχωρο.
Μετά τη δοξολογία στο Καθολικό της Ιεράς Μονής σε παρακείμενη αίθουσα ακολούθησαν οι ομιλίες και οι χαιρετισμοί με πρώτο τον διοργανωτή και επικεφαλής των εκδηλώσεων Πρόεδρο της Ε.Ο.Ο.Α. Δημήτρη Γεωργούλη και στη συνέχεια όλων των παραπάνω αναφερόμενων Ιεραρχών, Προέδρων, Διοικητών, Αναπληρωτή Αντιπεριφερειάρχη Πιερίας, του Δημάρχου Δίου, του Δασάρχη, του Προέδρου του φορέα διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Ολύμπου, του Ελβετού Πρέσβη, εκπροσώπων των τριών οικογενειών Boassonas, Boad – Bovy και Κάκαλου (εγγονοί και δισέγγονοι των πρωτοπόρων ορειβατών) και του Καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και πρώην Προέδρου του Ορειβατικού Συλλόγου Λιτοχώρου Γιάννη Κυρίτση.
Μεγάλη συγκίνηση μέχρι δακρύων προκάλεσαν οι ομιλίες του Ελβετού Πρέσβη και κυρίως του εγγονού Boad Bovy και του δισέγγονου Boassonas οι οποίοι σε άψογα ελληνικά εξιστόρησαν τις πατρογονικές τους οικογενειακές σχέσεις με την Ελλάδα, τις λεπτομέρειες από τις αφηγήσεις στόμα με στόμα των προγόνων τους για τις συνθήκες της πρώτης ανάβασης στο Μύτικα του Ολύμπου όλων των ενδιάμεσων γενεών σχεδόν κάθε χρόνο και κυρίως τόνισαν την αγάπη τους για την πανέμορφη Ελλάδα την οποία θεωρούν πατρίδα τους και αισθάνονται όχι μόνο φιλέλληνες αλλά γνήσιοι Έλληνες και μάλιστα μας παρότρυναν να αγαπάμε αρκετά περισσότερο και εμείς οι Έλληνες την πατρίδα μας γιατί αξίζει να βρίσκεται σε καλύτερη μοίρα από τη σημερινή.
Επίσης συγκινητικές ήταν οι ομιλίες του εγγονού του Χρήστου Γ. Κάκαλου που έχει το όνομα του (Χρήστος Γεωργ. Κάκαλος) και του Καθηγητή Γιάννη Κυρίτση οι οποίοι ως απόγονοι του πρωτοπόρου ορειβάτη από το Λιτόχωρο αναφέρθηκαν στις παρακαταθήκες και την κληρονομιά του Χρήστου Γ. Κάκαλου που «μπόλιασαν» όλους τους Λιτοχωρήτες οι οποίοι έγιναν και είναι το πρώτο όνομα ως άνθρωποι ορειβάτες και ως τόπος που αξιοποιήθηκε στην Ελλάδα για την παγκόσμια ορειβασία και δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από τα άλλα αλπινιστικά κέντρα ανά την Ευρώπη και όλων των Ηπείρων.
Στο τέλος παρατέθηκε πλούσιο φαγητό και κρασί σε όλους τους παρευρισκομένους από τον Ηγούμενο της Μονής του Αγίου Διονυσίου στην ίδια αίθουσα.
Την Κυριακή 21 Ιουλίου το πρωί ώρα 9.30 στην κορυφή «Προφήτης Ηλίας» (υψομ. 2786μ.) έγινε η 73η Πανελλήνια Ορειβατική Συγκέντρωση με συμμετοχή εκατοντάδων ορειβατών από τους ορειβατικούς συλλόγους ανά την Ελλάδα, οι εκπρόσωποι των οποίων με σύντομο χαιρετισμό τόνισαν την αξία της φύσης, την προστασία του περιβάλλοντος και ιδιαίτερα των βουνών και την ικανοποίηση που νιώθουν όλοι όσοι συμμετέχουν στις πανελλήνιες συγκεντρώσεις και τη χαρά που παίρνουν ανταμώνοντας παλιούς γνωστούς και φίλους ορειβάτες από τη Θράκη μέχρι την Κρήτη.
Ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγρινίου συμμετείχε στις εκδηλώσεις της 100ης επετείου και στην 73η Π.Ο.Σ. με έντεκα μέλη από τα οποία τα δύο είναι νέα μέλη, ανέβηκαν πρώτη φορά στον Όλυμπο και μάλλον απ ότι έδειξαν πρέπει να «μπολιάστηκαν» με το πιο δυνατό μπόλιασμα. Εγώ το εύχομαι ολόψυχα έτσι να γίνει και καθόλου δεν θα το μετανιώσουν. Θα γεμίσει η ζωή τους με καινούργιες αξίες και ενδιαφέροντα αγνά, άδολα και αλτρουιστικά. Ο χρόνος θα το δείξει.
Για μένα η συμμετοχή μου σε αυτές τις εκδηλώσεις και η ανάβαση για άλλη μια φορά σε κορυφή του Ολύμπου έχει συμπυκνώσει όλη την ορειβατική μου δραστηριότητα των 24 χρόνων μέχρι σήμερα και μου έδωσε απερίγραπτα συναισθήματα ορειβάτη και Έλληνα πατριώτη, ακούγοντας τις ομιλίες στα άψογα ελληνικά των απογόνων των δύο φιλελλήνων Ελβετών πρωτοπόρων, του Ελβετού Πρέσβη, του εγγονού του Χρήστου Κάκαλου και του Καθηγητή Γιάννη Κυρίτση και βλέποντας τους Ελβετούς να ανηφορίζουν και ν ανεβαίνουν οικογενειακώς γονείς και παιδιά τους στο Μύτικα.
Όποιος μπορούσε αλλά δεν θέλησε για διαφόρους λόγους να συμμετάσχει, έχασε ένα πολύ μεγάλο και αξιόλογο ορειβατικό περιεχόμενο που δεν θα έχει και δεν θα έχουμε την ευκαιρία να το ξαναζήσουμε άλλη φορά.

Φωτογραφίες: Απόστολος Καρακώστας

Φωτογραφίες: Αρης Μπαρτσώκας

Αρθρο της Γεωργίας Κασόλα

«Αυτό που μένει στην ζωή, είναι πράγματα που κάνουμε με καλή παρέα και δίχως πολύ σκέψη».

Το διήμερο 18- 19 Μαΐου 2013, ο ΕΟΣ Αγρινίου οργάνωσε εξόρμηση, με την συμμετοχή 32 μελών και φίλων στο Νεραιδοχώρι του νομού Τρικάλων με σκοπό την ανάβαση του Κόζιακα ή Κεράτιου όρους.
Το οδοιπορικό μας ξεκινάει με αφετηρία τα Σφαγεία Αγρινίου, με αρχηγό γι αυτή την ανάβαση τον Παντελή Κάκκο και κατεύθυνση προς Άρτα και ακολούθως Βουλγαρέλι, όπου έγινε μια μικρή στάση, μετά απ τις πρώτες δυο ώρες ταξιδιού για μια ανάσα, για καφέ και αναμνηστικές φωτογραφίες στην πλατεία και στις βρυσούλες του χωριού. Επιβίβαση στο λεωφορείο και το ταξίδι μας συνεχίζει μέσα σ ένα καταπράσινο και ολάνθιστο τοπίο και με τον ποταμό Αχελώο να απλώνεται με τα γαλαζοπράσινα νερά του στο μέσον. Ο καιρός σύμμαχος και η διάθεση στα ύψη.
Τα χωριά του νομού Τρικάλων Στουρναρέικα, Ελάτη, Περτούλι, Νεραιδοχώρι, ο προορισμός μας, πανέμορφα και στολισμένα απ το πράσινο και πολύχρωμο πέπλο που έχει υφάνει η φύση λόγω εποχής. Η άφιξη μας στο χωριό και στον ξενώνα Γούσιου γύρω στις 6 το απόγευμα. Απαραίτητη τακτοποίηση στα ευρύχωρα δωμάτια και μια ομάδα αναχωρεί για μια δίωρη χαλαρή πορεία προς το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής. Κάποιοι άλλοι προτίμησαν να ξεκουραστούν ή να απολαύσουν το φαγητό τους με τοπικά εδέσματα (ελάφι, αγριογούρουνο) σε κοντινή ταβέρνα. Το βράδυ μια βόλτα στα μαγαζιά της Ελάτης ήταν ο καλύτερος τρόπος για να κλείσει ευχάριστα η μέρα, μιας και το πρωί το ξύπνημα έπρεπε να γίνει νωρίς λόγω του ήλιου και της ζέστης.
Το εγερτήριο 06:00 και αναχώρηση μετά το πρωινό στις 07:10.
25 νέα και παλιότερα μέλη του ΕΟΣ πήραν το δρόμο με το λεωφορείο για τον Κόζιακα με σημείο έναρξης της πορείας το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Ένα μικρό κομμάτι με χωματόδρομο, ικανό στην πρόσβαση αυτοκινήτου και μετά το μονοπάτι μέσω της νέας διαδρομής με πολύ καλή σηματοδότηση με τα καταπράσινα έλατα να δεσπόζουν σε όλη την διάρκεια της πορείας, την πυκνή βλάστηση και τα πανέμορφα μωβ, ροζ, κίτρινα και γαλάζια λουλούδια και την απίθανη θέα των βουνών με τις χιονούρες να συνθέτουν ένα πανέμορφο πίνακα που όσο κι αν τον κοιτάζεις δεν τον χορταίνεις.
3 ώρες ανάβαση με κάποιες ολιγόλεπτες στάσεις μέσα στον καταπράσινο επίγειο παράδεισο ήταν αρκετές για να ξεπροβάλει μπροστά μας το καταφύγιο του Κόζιακα (1750 μ.), με την επιβλητική θέα. Η στάση σ αυτό το σημείο για την τελική ευθεία άκρως απαραίτητη.
Συνήθως η κορυφή προϋποθέτει και ανηφόρα που είναι και η απόλαυση της όλης προσπάθειας να ανέβει κάποιος έως εκεί. Η κορυφή «Χατζηπέτρος» του Κόζιακα είναι η μεσαία πάνω απ το καταφύγιο με υψόμετρο 1901 μ.
Από δω η θέα περιλαμβάνει απ τον Όλυμπο και τον Κίσαβο, την Τριγγία πιο κοντά, τη Μαρόσα και το Αυγό απέναντι απ το Νεραιδοχώρι και την Καράβα νοτιότερα προς τα Άγραφα. Το καλύτερο αγνάντι στους θεσσαλικούς κάμπους και τα επιβλητικά βουνά, τα Μετέωρα και την Καλαμπάκα.
25 τυχεροί επιβραβεύτηκαν μ αυτή την θέα και 2 απ αυτούς βαπτίστηκαν ορειβάτες. Πάντα άξιοι και καλές κορυφές. Νονά η Κική Ιωακειμίδου, γραμματέας του ΕΟΣ Αγρινίου.
Μετά τις αναμνηστικές φωτογραφίες επί της κορυφής, ο αρχηγός μας Παντελής Κάκκος δίνει το σήμα της καθόδου και της επιστροφής απ την ίδια συναρπαστική διαδρομή.
Στις δύο το μεσημέρι αναχωρούμε με το λεωφορείο για το Νεραιδοχώρι για να μαζέψουμε τα πράγματα μας και να τσιμπήσουμε κάτι πριν πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής για το Αγρίνιο.
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε ότι επτά απ τα μέλη και μη του συλλόγου που δεν ακολούθησαν την πορεία για το βουνό προτίμησαν να κάνουν μια 3ωρη πεζοπορία λίγο έξω απ το Νεραιδοχώρι στη θέση «Σμίξη» με το πέτρινο μονότοξο γεφύρι του «Χατζηπέτρου», εκεί είχαν την ευκαιρία να περάσουν πάνω απ την πεζογέφυρα και να δουν τον αναπαλαιωμένο νερόμυλο, να χαρούν τα καθαρά, κρύα νερά του ποταμού, να ξεκουραστούν και να απολαύσουν το τοπίο αβίαστα στο ξύλινο τραπεζάκι, που βρίσκεται στην βάση του γεφυριού. Και να συνεχίσουν στην παλιά βλαχόστρατα, ένα πετρόχτιστο μονοπάτι που ακολουθεί παράλληλη διαδρομή προς το ρέμα «Κόρμπου».
Η επιστροφή ήταν θέμα χρόνου πια. Στις 16:30 αναχωρούμε απ τον δρόμο που περνάει από Μετέωρα και οδηγεί προς την Εγνατία με τα πολυάριθμα τούνελ. Μια μικρή στάση λίγο έξω απ τα Γιάννενα πριν τον τελικό μας προορισμό και γύρω στις 10 το βράδυ φτάνουμε Αγρίνιο.
Μια ακόμη όμορφη εξόρμηση με τον ΕΟΣ Αγρινίου φτάνει στο τέλος της.

Φωτογραφίες από την εκδρομή: Πάνος Καλτσάς 

Γράφει ο Βασίλης Ντελής, τ. πρόεδρος του ΕΟΣ Αγρινίου

Κυριακή 12 Μαϊου 2013.

Όταν προσπαθείς να περιγράψεις τα συναισθήματα των ορειβατών όταν «παίρνουν» τα βουνά, είναι αρκετά δύσκολο να τα εκφράσεις και να τα αποδώσεις εκεί που πρέπει.

Οι ομορφιές της ορεινής φύσης είναι ατελείωτες και άπρακτες, η δε παρουσία και δράση μερικών ανθρώπων σε αυτά τα μέρη είναι καθοριστική στη διαμόρφωση της συνολικής εικόνας και της ανάδειξης τους, ομορφιές και μέρη τα οποία απολαμβάνουμε και χαιρόμαστε στις ορειβασίες μας.

Την Κυριακή 12 Μαΐου 2013 οι 24 ορειβάτες και ορειβάτισσες του Ορειβατικού Συλλόγου Αγρινίου γνώρισαν μία καινούργια τέτοια διαδρομή στο Παναιτωλικό όρος και συγκεκριμένα από το χωριό Καστανιά στα ανατολικά του Προυσού Ευρυτανίας προς την κορυφή Τριανταφυλλιά με υψόμετρο 1.817 μέτρα, η οποία είναι η τρίτη ψηλότερη κορφή στην Αιτωλοακαρνανία μετά τον Κατελάνο του Παναιτωλικού με 1.924 μέτρα και το βουνό Κοκκινιάς με υψόμετρο 1.831μέτρα βορειανατολικά του φράγματος στον Εύηνο ποταμό.

Το παληό μονοπάτι (αλογομουλαρόστρατα πλάτους έως και τρία μέτρα) που συνέδεε το χωριό Καστανιά για το Θέρμο, καθαρίστηκε με επιμέλεια σχεδόν σε όλο του το μήκος από μια εθελοντική ομάδα εννέα ντόπιων ανθρώπων (Γιάννης Τσατσαράγκος, Νίκος Παπαζαχαρίας, Κώστας Μπώκος, Κώστας Αναστασόπουλος, Αριστείδης Ντέκας, Ανάργυρος Πεπονής, Θανάσης Τσιώκος και τα αδέλφια Ηλίας και Πάνος Παλαιός) και σηματοδοτήθηκε με κόκκινο χρώμα από τον ορειβάτη μας Πάνο Τσιάτρα (ντόπιος Καστανιώτης), είναι από τα χαρακτηριστικότερα παλιά μονοπάτια που διασώθηκαν άθικτα, ευδιάκριτο, πλατύ, ασφαλές και σκιερό με πανύψηλα και πυκνά έλατα μέχρι τη θέση «Σκάλα» όπου σταματάει το δάσος.

Η διαδρομή με αφερητία τον Ι. Ναό του Αγίου Δημητρίου της Καστανιάς περνάει δίπλα από τις θέσεις «Δύο αλώνια», Ανω Γούρνες και πριν βγει στο ξέφωτο ψηλά πάνω στη ράχη κατεβαίνει λίγο από τα δεξιά στη θέση «Σκάλα» μετά από μία ώρα περίπου, για να ανταμώσει το μονοπάτι που ανεβαίνει από τον Τόρνο (μονοπάτι Β + Ε του χάρτη Τόρνος Ευρυτανίας).

Εμείς δεν κατεβήκαμε τη «Σκάλα» γιατί από πληροφορίες μας λίγο πιο πάνω έχει ένα λίγο δύσκολο κι απότομο πέρασμα σε σάρα με ψιλό χαλίκι που γλιστράει επικίνδυνα. Συνεχίσαμε ράχη ράχη για περίπου διακόσια μέτρα ανάμεσα στα πλακολιθιές και πυκνή χαμηλή βλάστηση (κυρίως κέδρα) μέχρι να βγούμε πλέον στο ξέφωτο που τελειώνει το δασος των ελάτων και από κει ανεβαίνοντας τις μακρόσυρτες δύο πρώτες καμπούρες (προκορφές) φτάσαμε στην κορυφή σε 2 ώρες και 45 λεπτά.

Ολιγόλεπτη ξεκούραση, αρκετή όρεξη για κάτι φαγώσιμο, αγνάντεμα και ξενάγηση στα γύρω βουνά, αναμνηστικές φωτογραφίες και μετά το γρήγορο κατέβασμα γιατί άρχισαν οι προειδοποιήσεις για επικείμενη βροχή με το άκουσμα κεραυνών που ακουγόταν στα νοτιοδυτικά μας.

Το κατέβασμα για να αποφύγουμε την έκθεση μας στους κεραυνούς πάνω στη ράχη και την επικινδυνότητα για γλίστρημα ανάμεσα στις πλακολιθιές έγινε από το δασικό δρόμο που έρχεται από το Αργυρό πηγάδι προς την Καστανιά και διέρχεται από το μικρό παλιό οικισμό Γούρνες κι από τη θέση αποκλειστικά όπου κατέφευγαν κατά την Τουρκοκρατία οι κάτοικοι των γύρω χωριών για να προστατευθούν, επειδή ήταν απρόσιτο το μέρος αυτό και απόρθητο φυσικό οχυρό.

Μία μικρή ομάδα μας κατέβηκε από το μονοπάτι προς τον Τόρνο και μας περίμενε για να επιστρέψουμε μαζί.

Η διαδρομή αυτή στο μονοπάτι από την Καστανιά προς την κορυφή Τριανταφυλλιά έγινε για πρώτη φορά από Ορειβατικό Σύλλογο (παρθενική συλλογική ανάβαση) και είναι απόλυτα πετυχημένη και και ικανοποίησε όλους τους ορειβάτες μας, επιτυχία η οποία οφείλεται κυρίως στους δύο ντόπιους Καστανιώτες οδηγούς μας, το μέλος του ΕΟΣ Αγρινίου Πάνο Σιάτρα που έχει βάψει το μονοπάτι και την Κωνσταντίνα Γρομιτσάρη, η οποία για την ποιητική ομοιοκαταληξία έχει δυνατή ψυχή και το γερό ποδάρι.

Η μέρα μας τελείωσε με την πορεία ορειβατική μας συνήθεια να γευματίσουμε στο ταβερνάκι του Αποστόλη Σιάτρα στο χωριό Τόρνος, οι μισοί περίπου, οι οποίοι τιμήσαμε δεόντως το ντόπιο τσίπουρο που μας κέρασε ο Γεράσιμος Παλαιός φίλος του πρώην προέδρου μας Βασίλη Ντελή και πρώην δημοτικός σύμβουλος και αντιδήμαρχος του πρώην Δήμου Προυσού ο οποίος πριν από χρόνια μας υπέδειξε και συμμετείχε στην ανίχνευση τμημάτων των παληών μονοπατιών από τον αυχένα στα «Αραποκέφαλα» του Παναιτωλικού όρους και μέχρι το Καρπενήσι (έως το Ε4) τα οποία διέρχονται από το όρος Καλιακούδα για να καθαριστεί κάποτε και να σηματοδοτηθεί το Εθνικό μονοπάτι με αριθμό 11 που κατοχύρωσε ο αείμνηστος μπάρμπα Τάσος ο Ρήγας στον ΕΟΤ και θα συνδέει το Αγρίνιο μέσω του Ορειβατικού μας καταφυγίου στο Παναιτωλικό με το ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4 στο Καρπενήσι. Ανάρπαστες έγιναν οι λιχουδιές και το γιουβέτσι στη γάστρα της μαγείρισσας της ταβέρνας, ενώ για πρώτη χώνεψη πριν μπούμε στα αυτοκίνητα να φύγουμε επισκεφθήκαμε το Λαογραφικό Μουσείου του Τόρνου με ξενάγηση από τον Γεράσιμο Παλαιό.

Τελικά έχουμε πολύ κοντά μας όλοι οι Έλληνες τόσο ωραία και τόσο πολλά μέρη, που δεν προλαβαίνουμε όλα να τα γνωρίσουμ,ε όσοι τα αγαπάμε, ονειρευόμαστε και ζούμε με αυτά (τρόπος ζωής κοντά στη φύση), είναι δε πολύ φτωχοί όσοι δεν ξέρουν την αξία αυτής της ζωής και δεν δοκίμασαν τη χαρά και την ευχαρίστηση που μας προσφέρουν.

Για όσους ενδιαφέρονται για διαδρομές και μονοπάτια στην περιοχή πληροφορίες στον στον ιστότοπο www.tornos.gr.

Φωτογραφίες της εκδρομής από τον Δημήτρη Σαρρή: