Γράφει η Πηγή Κρικοχωρίτη

Το Σαββατοκύριακο 17 και 18 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε άλλη μια εκδρομή του Συλλόγου στο Βόιον της Κοζάνης.

Η διανυκτέρευση έγινε στο Τσοτύλι Βοίου, από όπου ξεκινήσαμε και την Κυριακή το πρωί κατευθυνθήκαμε με το λεωφορείο στην αρχή του μονοπατιού, στον χαρακτηριστικό αυχένα  6χμ. μετά τον Πεντάλοφο σε υψόμετρο 1350μ.

14 άτομα ξεκινήσαμε την διαδρομή μέσα από το μονοπάτι του δάσους με μαυρόπευκα, οξιές και έλατα. Με κατεύθυνση  ΒΔ, προς τους επιβλητικούς βράχους “Οι Μαρμαρωμένοι” στα 1420 μ. , συνεχίσαμε σε αραιό δάσος και βγήκαμε σε ξέφωτο στην θέση “πατώματα”, αντικρύζοντας την επιβλητική κορυφή του Προφήτη Ηλία, Ζουπανίου. Στις Σκάλες στα 1780μ χωριστήκαμε, κάποιοι γύρισαν ενώ οι υπόλοιποι συνέχισαν προς την κορυφή. Περνώντας διαδοχικά την Μικρή και Μεγάλη Σκάλα, πατήσαμε στο Μικρό Πλάτωμα όπου και το εκκλησάκι του Προφήτη-Ηλία. Από εκεί μπορέσαμε να δούμε  με κάποια δυσκολία λόγω ομίχλης κάποιες κορυφές όπως Βουρινός, Σινιάτσικο, Γράμμος, Σμόλικας, Αστράκα, Τραπεζίτσα. Ο καιρός κάππου εκεί άρχισε να χαλάει ρίχνοντας τις πρώτες σταγόνες βροχής και ξεκινά η επιστροφή κινούμενοι Βόρεια προς το Παλιό Φυλάκιο της περιοχής Μαύρη Ραχη. Από εκεί φτάσαμε στο μονοπάτι που περνά κοντά από τους καταρράκτες του “Σκοτωμένου Νερού” και συνεχίζοντας φτάσαμε στην εντυπωσιακή χαράδρα της Σιουπότιστας όπου απολαύσαμε το αιώνιο καστανόδασος παρά τις άσχημες καιρικές συνθήκες. Τέλος , με  κάποιες δυσκολίες στην ανεύρεση του μονοπατιού, βρεθήκαμε στη θέση Σταυρός όπου βρεθήκαμε με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας και έτσι  τελείωσε και η διαδρομή μας  έχοντας διανύσει 16,5 χμ. σε ένα αρκετά όμορφο βουνό.  

Γράφει ο Αγγελος Χριστοδουλάκης

.Καταφύγιο Καταρράκτη-Σκάλα Σταμάτη-Λάκκα Μπέσαινας - Καταφίδι-Καταφύγιο Καταρράκτη.

Με τον ΕΟΣ Αγρινίου 22 άτομα πραγματοποιήσαμε αυτή την κυκλική διάσχιση των περίπου είκοσι χιλιομέτρων, που μας έφερε πάνω από ορθοπλαγιές και γκρεμούς, αρχικά από την φημισμένη σκάλα Σταμάτη, μετά στη λάκκα Μπέσαινα και στο Καταφίδι μέσω ενός δρόμου που φιδογυριζει ανάμεσα στα βουνά, το Γερακοβούνι, την Πλάκα και τις άλλες κορφές, στα 2100 μέτρα, πριν κατηφορίσει για το Σταυρό και τα Θοδώριανα ή τον Καταρράκτη από την άλλη.

ταν μια εντυπωσιακή διαδρομή στην καρδιά των Τζουμέρκων.

Δυστυχώς, η συνήθης στο Καταφίδι, ομίχλη δεν μας άφησε να θαυμάσουμε την θέα των άλλων βουνών ολόγυρα, που είναι μοναδική.

ΠΑΡΘΕΝΟ ΔΑΣΟΣ ΦΡΑΚΤΟΥ ΡΟΔΟΠΗΣ 29-31/5 & 1/6/2015 (ΤΕΤΡΑΗΜΕΡΟ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ)      

Γράφει ο Βασίλης Ντελής

Με γεμάτο το 50άρι πούλμαν αναχωρήσαμε αργά το μεσημέρι της Παρασκευής για να φτάσουμε μετά τα μεσάνυχτα στο Παρανέστι Δράμας, το οποίο είχαμε ως ορμητήριο στις τριήμερες δραστηριότητές μας, αφού ήδη από πολλές μέρες πριν είχαμε εξασφαλίσει τη διαμονή μας σε δύο καλά ξενοδοχεία στο Παρανέστι και είχαμε φροντίσει και οργανώσει μετά από συνεννοήσεις με αρμοδίους και υπεύθυνους τις δράσεις μας και τις επισκέψεις – ξεναγήσεις μας για τις τρεις επόμενες μέρες.

                Το Σάββατο νωρίς το πρωί η πρώτη ομάδα ορειβατών μας με το πουλμανάκι του ΕΟΣ Δράμας και οδηγό τον φίλο Κώστα Κασάπη ανεβαίνοντας από τα Θερμιά σε θαυμάσια τοπία με πανύψηλα δέντρα έφτασε στην καρδιά του παρθένου δάσους του Φρακτού για το ξεκίνημα της πεζοπορίας και της διάσχισης ενός μεγάλου τμήματος της Δυτικής Ροδόπης.

Κατεβαίνοντας σε ωραίο μονοπάτι προς το Τζάκι ρέμα και συνέχεια ανεβαίνοντας το Αχλαδόρεμα έφτασε στους τρεις συνεχόμενους καταρράκτες του με τα άφθονα νερά. Η κατάβαση στη συνέχεια από το Αχλαδόρεμα, το Φαρασινό ρέμα και το Διαβολόρεμα μέχρι που συνάντησαν το δρόμο προς τα Θερμιά ήταν μεν συναρπαστική, αλλά είχε και τις δυσκολίες της λόγω των πολλών κατολισθήσεων που είχαν γίνει κατά τη διάρκεια του περασμένου χειμώνα. Η πορεία συνολικά διήρκησε πάνω από 10 ώρες.

                Η δεύτερη ομάδα με τους υπόλοιπους ορειβάτες και ορειβάτισσές μας το Σάββατο το πρωί αναχώρησε με το πούλμαν μας για επίσκεψη στους καταρράκτες της Αγίας Βαρβάρας και για επιστροφή ακολούθησαν πεζοπορία στο πανέμορφο μονοπάτι προς το Παρανέστι. Από το μονοπάτι αυτό είχε ξεκινήσει το πρωί και ο Παρανέστιος Ορειβατικός Δρόμος των 116 χιλιομέτρων στη Ροδόπη.

                Την Κυριακή το πρωί αναχωρήσαμε με το πούλμαν μας για επίσκεψη και ξενάγησή μας στο υπόγειο ποτάμι, τον Αγγίτη της Δράμας, ο οποίος συγκεντρώνει υπόγεια νερά από το οροπέδιο του Νευροκοπίου και τα δύο πλησιέστερα βουνά το Φαλακρό της Δράμας και το Μενείκιο όρος στα έγκατα του οποίου έχουν προχωρήσει σε εξερεύνηση μέχρι 11-12 χιλιόμετρα μήκος σπηλαιολόγοι εξερευνητές – καταδύτες. 

                Αμέσως μετά την επιστροφή μας από τον Αγγίτη το μεσημέρι, μία ομάδα από 22 άτομα πραγματοποίησε μία πολύ ωραία ποτάμια δραστηριότητα που για τους περισσότερους ήταν η πρώτη φορά. Ο φίλος Ορέστης Μπόσκος ο οποίος είχε οδηγήσει τη Β’ ομάδα μας το Σάββατο στους καταρράκτες της Αγίας Βαρβάρας, μαζί με συνεργάτες του και τρεις βάρκες εμύησαν στον ράφτιν τους ορειβάτες μας ξεκινώντας τη διαδρομή κάτω από το φράγμα της Πλατανόβρυσης στο Νέστο και τερματισμό το Παρανέστι. Όλοι τους δήλωσαν ότι ενώ στην αρχή ήταν σφιχτοί, τελικά αυτό ήταν το κάτι άλλο (ορειβάτες στο ποτάμι).

                Το απόγευμα της Κυριακής περιλάμβανε επίσκεψη και ξενάγηση στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρανέστι, ταξίδι με το τρένο στα Θρακικά τέμπη, μία θαυμάσια διαδρομή παράλληλα στον ποταμό Νέστο μέχρι την Ξάνθη, όπου μας υποδέχτηκε και μας έδωσε πληροφορίες ένας παλιός φίλος του συλλόγου μας, ο Θανάσης Σγουράκης. Μετά από επίσκεψη της Δημοτικής Βιβλιοθήκης της Ξάνθης και περιήγηση στην πανέμορφη παλιά πόλη, το βραδινό μας έκλεισε με φαγητό σε διάφορες ταβέρνες, ενώ αρκετοί το διασκέδασαν ικανοποιητικά έως και λίγο μετά τα μεσάνυχτα.

                Τη Δευτέρα το πρωί το πρόγραμμά μας περιλάμβανε επίσκεψη στην πόλη της Δράμας και τις πηγές της Αγίας Βαρβάρας, γύρω από τις οποίες απολαύσαμε με δροσιά καφέ και αναψυκτικά, ενώ στη συνέχεια μας περίμενε ξεναγός για να μας οδηγήσει στο περίφημο Σπήλαιο της Αλιστράτης Σερρών. Από τον πλούσιο διάκοσμο των σταλακτιτών και σταλαγμιτών, πραγματικά όλοι μας μείναμε εκστασιασμένοι. Αξίζει τον κόπο όλοι οι Έλληνες να επισκέπτονται τόσο ωραία μέρη της πατρίδας μας και να γνωρίζουν την ομορφιά τους, την αξία τους και τη μοναδικότητά τους.

                Η επιστροφή ήταν μελαγχολική για όλους μας,  γιατί αφήσαμε πίσω μας τόσο ωραία πράγματα που γνωρίσαμε και ζήσαμε αυτό το τετραήμερο, το οποίο ήταν το  πιο γεμάτο από όλα τα αντίστοιχα προηγούμενα που έχει πραγματοποιήσει ο σύλλογός μας από την ίδρυσή του πριν 30 χρόνια.

Γράφει η Πηγή Κρικοχωρίτη

Στα πλαίσια των 30 ετών ίδρυσης και λειτουργίας του Συλλόγου μας και σε συνδυασμό με την πραγματοποίηση της ΣΟΣΔΕΗ που διοργανώθηκε φέτος στο Καταφύγιο του συλλόγου μας το Σαββατοκύριακο 12 και 13 Σεπτεμβρίου έγινε η διάσχιση της οροσειράς του Παναιτωλικού όρους.

   Από Παρασκευή βράδυ συγκεντρώθηκαν στο καταφύγιο όλοι όσοι θα συμμετείχαν στην διάσχιση. Μέλη συλλόγων της Δυτικής Ελλάδας,από Άρτα, Πρέβεζα, Ναύπακτο, Καλαμάτα ήρθαν να τιμήσουν αυτήν την διάσχιση . Το Σάββατο πρωί, 35 ορειβάτες ξεκίνησαν από το Καταφύγιο με αρχικό στόχο την ψηλότερη κορυφή,  αυτή του Κατελάνου. Η πορεία πανέμορφη και ο καλός καιρός συνοδοιπόρος σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής. Η πανέμορφη θέα που χαρίζει η κορυφή ευχαρίστησε τους πάντες. Μετά από ένα διάλειμμα στην κορυφή συνεχίστηκε η πορεία για την Αρέντα. Αρχικά έδειξε να χάνουμε ύψος και πέσαμε μέσα σε έλατα για λίγο και μετά καθώς πλησιάζαμε στην κορυφή Τσίνα ξαναβρεθήκαμε στον ήλιο. Μια στάση και σε αυτήν την κορυφή για κολατσιό και μετά συνεχίσαμε για το χωριό Αρέντα όπου και κατασκηνώσαμε. Το βράδυ συγκεντρωθήκαμε για δείπνο στο καφενείο του χωριού όπου τα φαγητά ήταν προσφορά του Συλλόγου και δεν έλειψε και η διασκέδαση με παραδοσιακούς ελληνικούς χορούς. Όλη η ομάδα ήταν απόλυτα ευχαριστημένη με το πρώτο κομμάτι της διάσχισης .

Την Κυριακή πρωί ξεκινώντας από Αρέντα είχαμε στόχο να διασχίσουμε και το υπόλοιπο του Παναιτολικού όρους μέχρι το χωριό Αη – Βλάσης περνώντας από τον πανέμορφο και αρχοντικό Κούτπα. Η πορεία ξεκίνησε για λίγο μέσα σε πράσινα έλατα , που έδωσν την σειρά τους στο μπλε του ουρανού. Αντικρίζοντας στην αρχή της διαδρομής την  όμορφη Χελιδόνα , φτάνουμε στο Πέρασμα του Κυνηγού από όπου ξεκινά και η ανάβαση γαι τον Κούπτα. Αρκετά ενδιαφέρουσα ανάβαση, με καταπληκτική θέα. Στην κορυφή του Κούτπα όμως,  όπου έγινε  και στάση , γέμισαν τα μάτια μας βλέποντας τις βουνοκορφές των Αγράφων, Βελουχίου, Βαρδουσίων, Ευρυτανικών Ορέων και των λιμνών τεχνητών και φυσικών του Νομού Αιτωλοακαρνανίας. Από εκεί και με μεγάλη προσοχή, λόγω πτώσεων πετρών,  ξεκίνησε και η κάθοδος.Περάσαμε κάτω από τις τρεις μικρότερες κορυφές του Κούτπα και στην τελευταία κρύβονταν μια όμορφη έκπληξη , μεγάλα βράχια που απο κάτω φιλοξενούν το εκκλησάκι του Αη -Λια . Η θέα από εκεί  ήταν καταπληκτική αφού φαίνονταν η λίμνη των Κρεμαστών  και όλο το καταπράσινο δάσος που οδηγούσε προς τον Αη – Βλάση. Μετά από το κατέβασμα λοιπόν, μέσα από τα έλατα φτάσαμε και στο χωριό. Και τις δυο αυτές ημέρες καλύψαμε μια απόσταση 40 χιλιομέτρων, με πολύ καλό ρυθμό και ομαδικότητα αν και ήμασταν πολλά άτομα. Νομίζω ότι το χαμόγελο όλων όσων συμμετείχαν στο τέλος της διαδρομής άφησε να καταλάβουμε ότι ήταν μια πολύ ωραία και ενδιαφέρουσα εμπειρία.

  Ευχαριστημένοι, λοιπόν, όλοι πήραμε το δρόμο της επιστροφής ανανεώνοντας το ραντεβού μας για κάποια άλλη ορειβατική περιπέτεια. 

Φωτογραφίες: Αγγελος Χριστοδουλάκης