Τα θαυμάσια πράγματα απαιτούν και κάτι αντίστοιχο για να τους αποδοθεί αυτός ο χαρακτηρισμός. Έτσι και οι 38 θαυμάσιοι άνθρωποι (δηλ. μέλη και μη του ΕΟΣ Αγρινίου) έδωσαν ραντεβού στο γνωστό σημείο συνάντησης για να κατακτήσουν ακόμη μια κορυφή κάπου στην Ευρυτανία, στο χωριό Κερασοχώρι, το οποίο είναι χτισμένο στα νότια ριζά του Καυκίου (1751 μ.), την «πύλη» για τα χωριά των Αγράφων.

Ο καιρός για ακόμη μια φορά σύμμαχος καθότι ήταν  13 του Γενάρη (2013) και η διαδρομή εξίσου υπέροχη σε ένα οδοιπορικό απ τα χωριά των πρώην δήμων Στράτου και Ινάχου με κέντρο αναφοράς την ειδυλλιακή θέα απ την γέφυρα της Τατάρνας κατά την ανατολή του ηλίου στην τεχνητή λίμνη των Κρεμαστών.

Η άφιξη μας απ το Αγρίνιο στο γραφικό Κερασοχώρι, με τα ερείπια του κάστρου που σώζονται σε ακτίνα 1340 μέτρων βόρεια του χωριού, έγινε σε ένα δίωρο. Με τον απαραίτητο εξοπλισμό στον ώμο και ανά χείρας και υπό τις οδηγίες του αρχηγού Δημήτρη Γκούρλια η  νέα ορειβατική περιπέτεια ξεκινάει μέσα απ το πυκνό δάσος με τα έλατα. Κάποιες μικρές στάσεις για να πάρουμε  μια ανάσα, να θαυμάσουμε το τοπίο και για τις καθιερωμένες φωτογραφίες ήταν άκρως απαραίτητες.

Συνεχίζοντας την όμορφη διαδρομή μέσα στο δάσος, τα πρώτα χιόνια έκαναν την εμφάνιση τους. Η αίσθηση  μοναδική για παιχνίδια σαν να ήμασταν μικρά παιδιά. Ο ήλιος εκεί ψηλά να μας ζεσταίνει και να λιώνει σιγά- σιγά το πυκνό χιόνι στους πρόποδες του Καυκίου. Η πορεία μαγευτική μέσα στα έλατα και τους μικρούς, γεμάτους χιόνι θάμνους μέχρι το σημείο που τα γύρω επιβλητικά, χιονισμένα βουνά της Ευρυτανίας και των Αγράφων και στο βάθος η τεχνητή λίμνη των Κρεμαστών ξεγυμνώθηκαν σε όλο το μήκος και το πλάτος των ματιών μας.

 

Ο δρόμος προς την κορυφή είναι κάπως ανηφορικός αλλά ο πόθος για να φτάσουμε μεγαλύτερος. Το χιόνι απλώνεται κάτω απ τα πόδια μας λευκό πυκνό χαλί. Μετά από μια απόσταση καλυμμένη ολοκληρωτικά απ το ολόλευκο πέπλο του χιονιού η κορυφή είναι πλέον το τρόπαιο μας με προβολείς τις ακτίνες του ηλίου και τα φλάς των φωτογραφικών μηχανών. Η παραμονή στην κορυφή για αρκετή ώρα δεν είναι εφικτή λόγω του κρύου αέρα και του παγωμένου χιονιού σε ορισμένα σημεία.  Η επιστροφή ξεκινάει.

Χιόνι και έλατα μας συντροφεύουν και στην κάθοδο μας απ το επιβλητικό Καυκί που αφήνουμε πίσω. Μπορεί η κούραση κάποιες φορές να είναι αρκετή αλλά η επίτευξη του στόχου είναι η επιβράβευση της προσπάθειας μας.

Ως γνωστόν πορεία δίχως στάση για φαγητό δεν νοείται έτσι και μετά το πέρας της, όσοι είχαν τον χρόνο και την διάθεση απήλαυσαν κάποιο πιάτο της αρέσκειας τους σε γνωστό ξενώνα- εστιατόριο της περιοχής και στο τέλος χειροποίητο γλυκό κυδώνι.

Θα ήταν παράλειψη να μην ευχαριστήσουμε όλα τα μέλη και μη του ΕΟΣ Αγρινίου που συμμετείχαν στην πορεία και να τους ευχηθούμε καλή και ανοδική χρονιά.

Γεωργία Χατζηγιάννη

Μέλος ΕΟΣ Αγρινίου

 Φωτογραφίες: Πάνος Καλτσάς