Γράφει ο Βασίλης Ντελής, τ. πρόεδρος του ΕΟΣ Αγρινίου

Κυριακή 12 Μαϊου 2013.

Όταν προσπαθείς να περιγράψεις τα συναισθήματα των ορειβατών όταν «παίρνουν» τα βουνά, είναι αρκετά δύσκολο να τα εκφράσεις και να τα αποδώσεις εκεί που πρέπει.

Οι ομορφιές της ορεινής φύσης είναι ατελείωτες και άπρακτες, η δε παρουσία και δράση μερικών ανθρώπων σε αυτά τα μέρη είναι καθοριστική στη διαμόρφωση της συνολικής εικόνας και της ανάδειξης τους, ομορφιές και μέρη τα οποία απολαμβάνουμε και χαιρόμαστε στις ορειβασίες μας.

Την Κυριακή 12 Μαΐου 2013 οι 24 ορειβάτες και ορειβάτισσες του Ορειβατικού Συλλόγου Αγρινίου γνώρισαν μία καινούργια τέτοια διαδρομή στο Παναιτωλικό όρος και συγκεκριμένα από το χωριό Καστανιά στα ανατολικά του Προυσού Ευρυτανίας προς την κορυφή Τριανταφυλλιά με υψόμετρο 1.817 μέτρα, η οποία είναι η τρίτη ψηλότερη κορφή στην Αιτωλοακαρνανία μετά τον Κατελάνο του Παναιτωλικού με 1.924 μέτρα και το βουνό Κοκκινιάς με υψόμετρο 1.831μέτρα βορειανατολικά του φράγματος στον Εύηνο ποταμό.

Το παληό μονοπάτι (αλογομουλαρόστρατα πλάτους έως και τρία μέτρα) που συνέδεε το χωριό Καστανιά για το Θέρμο, καθαρίστηκε με επιμέλεια σχεδόν σε όλο του το μήκος από μια εθελοντική ομάδα εννέα ντόπιων ανθρώπων (Γιάννης Τσατσαράγκος, Νίκος Παπαζαχαρίας, Κώστας Μπώκος, Κώστας Αναστασόπουλος, Αριστείδης Ντέκας, Ανάργυρος Πεπονής, Θανάσης Τσιώκος και τα αδέλφια Ηλίας και Πάνος Παλαιός) και σηματοδοτήθηκε με κόκκινο χρώμα από τον ορειβάτη μας Πάνο Τσιάτρα (ντόπιος Καστανιώτης), είναι από τα χαρακτηριστικότερα παλιά μονοπάτια που διασώθηκαν άθικτα, ευδιάκριτο, πλατύ, ασφαλές και σκιερό με πανύψηλα και πυκνά έλατα μέχρι τη θέση «Σκάλα» όπου σταματάει το δάσος.

Η διαδρομή με αφερητία τον Ι. Ναό του Αγίου Δημητρίου της Καστανιάς περνάει δίπλα από τις θέσεις «Δύο αλώνια», Ανω Γούρνες και πριν βγει στο ξέφωτο ψηλά πάνω στη ράχη κατεβαίνει λίγο από τα δεξιά στη θέση «Σκάλα» μετά από μία ώρα περίπου, για να ανταμώσει το μονοπάτι που ανεβαίνει από τον Τόρνο (μονοπάτι Β + Ε του χάρτη Τόρνος Ευρυτανίας).

Εμείς δεν κατεβήκαμε τη «Σκάλα» γιατί από πληροφορίες μας λίγο πιο πάνω έχει ένα λίγο δύσκολο κι απότομο πέρασμα σε σάρα με ψιλό χαλίκι που γλιστράει επικίνδυνα. Συνεχίσαμε ράχη ράχη για περίπου διακόσια μέτρα ανάμεσα στα πλακολιθιές και πυκνή χαμηλή βλάστηση (κυρίως κέδρα) μέχρι να βγούμε πλέον στο ξέφωτο που τελειώνει το δασος των ελάτων και από κει ανεβαίνοντας τις μακρόσυρτες δύο πρώτες καμπούρες (προκορφές) φτάσαμε στην κορυφή σε 2 ώρες και 45 λεπτά.

Ολιγόλεπτη ξεκούραση, αρκετή όρεξη για κάτι φαγώσιμο, αγνάντεμα και ξενάγηση στα γύρω βουνά, αναμνηστικές φωτογραφίες και μετά το γρήγορο κατέβασμα γιατί άρχισαν οι προειδοποιήσεις για επικείμενη βροχή με το άκουσμα κεραυνών που ακουγόταν στα νοτιοδυτικά μας.

Το κατέβασμα για να αποφύγουμε την έκθεση μας στους κεραυνούς πάνω στη ράχη και την επικινδυνότητα για γλίστρημα ανάμεσα στις πλακολιθιές έγινε από το δασικό δρόμο που έρχεται από το Αργυρό πηγάδι προς την Καστανιά και διέρχεται από το μικρό παλιό οικισμό Γούρνες κι από τη θέση αποκλειστικά όπου κατέφευγαν κατά την Τουρκοκρατία οι κάτοικοι των γύρω χωριών για να προστατευθούν, επειδή ήταν απρόσιτο το μέρος αυτό και απόρθητο φυσικό οχυρό.

Μία μικρή ομάδα μας κατέβηκε από το μονοπάτι προς τον Τόρνο και μας περίμενε για να επιστρέψουμε μαζί.

Η διαδρομή αυτή στο μονοπάτι από την Καστανιά προς την κορυφή Τριανταφυλλιά έγινε για πρώτη φορά από Ορειβατικό Σύλλογο (παρθενική συλλογική ανάβαση) και είναι απόλυτα πετυχημένη και και ικανοποίησε όλους τους ορειβάτες μας, επιτυχία η οποία οφείλεται κυρίως στους δύο ντόπιους Καστανιώτες οδηγούς μας, το μέλος του ΕΟΣ Αγρινίου Πάνο Σιάτρα που έχει βάψει το μονοπάτι και την Κωνσταντίνα Γρομιτσάρη, η οποία για την ποιητική ομοιοκαταληξία έχει δυνατή ψυχή και το γερό ποδάρι.

Η μέρα μας τελείωσε με την πορεία ορειβατική μας συνήθεια να γευματίσουμε στο ταβερνάκι του Αποστόλη Σιάτρα στο χωριό Τόρνος, οι μισοί περίπου, οι οποίοι τιμήσαμε δεόντως το ντόπιο τσίπουρο που μας κέρασε ο Γεράσιμος Παλαιός φίλος του πρώην προέδρου μας Βασίλη Ντελή και πρώην δημοτικός σύμβουλος και αντιδήμαρχος του πρώην Δήμου Προυσού ο οποίος πριν από χρόνια μας υπέδειξε και συμμετείχε στην ανίχνευση τμημάτων των παληών μονοπατιών από τον αυχένα στα «Αραποκέφαλα» του Παναιτωλικού όρους και μέχρι το Καρπενήσι (έως το Ε4) τα οποία διέρχονται από το όρος Καλιακούδα για να καθαριστεί κάποτε και να σηματοδοτηθεί το Εθνικό μονοπάτι με αριθμό 11 που κατοχύρωσε ο αείμνηστος μπάρμπα Τάσος ο Ρήγας στον ΕΟΤ και θα συνδέει το Αγρίνιο μέσω του Ορειβατικού μας καταφυγίου στο Παναιτωλικό με το ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4 στο Καρπενήσι. Ανάρπαστες έγιναν οι λιχουδιές και το γιουβέτσι στη γάστρα της μαγείρισσας της ταβέρνας, ενώ για πρώτη χώνεψη πριν μπούμε στα αυτοκίνητα να φύγουμε επισκεφθήκαμε το Λαογραφικό Μουσείου του Τόρνου με ξενάγηση από τον Γεράσιμο Παλαιό.

Τελικά έχουμε πολύ κοντά μας όλοι οι Έλληνες τόσο ωραία και τόσο πολλά μέρη, που δεν προλαβαίνουμε όλα να τα γνωρίσουμ,ε όσοι τα αγαπάμε, ονειρευόμαστε και ζούμε με αυτά (τρόπος ζωής κοντά στη φύση), είναι δε πολύ φτωχοί όσοι δεν ξέρουν την αξία αυτής της ζωής και δεν δοκίμασαν τη χαρά και την ευχαρίστηση που μας προσφέρουν.

Για όσους ενδιαφέρονται για διαδρομές και μονοπάτια στην περιοχή πληροφορίες στον στον ιστότοπο www.tornos.gr.

Φωτογραφίες της εκδρομής από τον Δημήτρη Σαρρή: