2, 3 και 4 Ιουνίου 2012

ΓΡΑΜΜΟΣ ένα βουνό γεμάτο μνήμες ..

     
    Εμείς επισκεφτήκαμε την περιοχή του Γράμμου με ορμητήριο την Αετομηλίτσα (παλιά Δέντσικο – Ντένισκο) βλαχοχώρι του νομού Ιωαννίνων, που βρίσκεται σε υψόμετρο 1380-1490μ. την άνοιξη και πραγματοποιήσαμε δύο πεζοπορικές διαδρομές. Πρόκειται για ένα κτηνοτροφικό χωριό το οποίο κατοικείται μόνο το καλοκαίρι. Στο χωριό  λειτουργούν τους καλοκαιρινούς μήνες δύο ταβέρνες στην πλατεία, ενώ το καταφύγιο με τον διπλανό ξενώνα εξυπηρετεί τις ανάγκες των επισκεπτών όλο τον χρόνο, συμβάλλοντας στην ουσιαστική ανάπτυξη του τουρισμού στο χωριό.

1η ημέρα στην Αετομηλίτσα,

    Πριν την άφιξη του Συλλόγου στην Αετομηλίτσα ακολουθώντας το δρόμο από τα Ιωάννινα έγινε μια στάση στο Κεφαλοχώρι ή Λυκοράχη, από όπου κανείς με μικρή (1/2 της ώρας) πορεία μπορεί να βρεθεί στο μνημείο του Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδας. Το μνημείο βρίσκεται σε ύψωμα πάνω από το χωριό σε θέση που παλιά υπήρχε πολυβολείο του Δ.Σ.Ε., δεσπόζοντας πάνω από τον ποταμό Σαραντάπορο που κυλάει ακριβώς από κάτω. Στο μνημείο είναι τοποθετημένο και ένα πυροβόλο όπλο, αυθεντικό, που βρέθηκε εκεί κοντά.
  Η πρόσβαση στην Αετομηλίτσα γίνεται μέσω 25 περίπου χιλιομέτρων αφαλτόδρομου που ανηφορίζει δύσκολα στις κατάφυτες πλαγιές του βουνού προσφέροντας μοναδική θέα των απέναντι κορφών και των αλπικών λιβαδιών ψηλότερα. Το βράδυ στην Αετομηλίτσα διασκεδάσαμε με τις κιθάρες του Χρήστου Τριαντάφυλλου και του Γιώργου Σκαβάρα.  

Φωτογραφίες από την πρώτη ημέρα: Πάνος Καλτσάς.

2η μέρα ανάβαση από το χωριό Αετομηλίτσα στην κορυφή Γράμμος 2520μ

   Η πορεία ξεκινά από το καταφύγιο, περνά από το παλιό φυλάκιο του στρατού και ακολουθώντας σημαδεμένο μονοπάτι και Β.- Β.Δ. πορεία καταλήγει μετά από 1,5 με 2 ώρες περπάτημα στο διάσελο της Κιάφας, κάτω από την ομώνυμη κορυφή με υψόμετρο 2398μ. στη συνέχεια με Δυτική κατεύθυνση πηγαίνουμε προς το Περήφανο ή Σκίρτση. Το μονοπάτι περνώντας από μια ακόμη τοποθεσία με το όνομα «πόρτες» (αρκετά συνηθισμένο σε πολλά Ελληνικά βουνά) καταλήγει στο επόμενο διάσελο από όπου ατενίζουμε πλέον καθαρά στο βάθος μιας μακριάς ράχης την κεντρική κορυφή του Γράμμου. Μετά από δύο περίπου ώρες εύκολης πορείας χωρίς σημαντικές υψομετρικές μεταβολές, βρισκόμαστε στην βάση του «κώνου» που σχηματίζει η κεντρική κορυφή με το μονοπάτι. Τα σημάδια του Εμφυλίου και των μαχών του είναι διάσπαρτα σε όλη την ανηφορική διαδρομή που ακολουθεί μέχρι να φτάσει κανείς στην κορυφή, όπου εκεί πλέον ο τόπος είναι γεμάτος πολυβολεία, κιβώτια πυρομαχικών, διάσπαρτους κάλυκες από όπλα κάθε διαμετρήματος, δίνοντας μια γλαφυρή εικόνα του τι διαδραματίστηκε εκεί πριν από 60 περίπου χρόνια. Η θέα πανοραμική προς όλες τις πλευρές του ορίζοντα με την Τύμφη στα Νότια και τον Σμόλικα Ν.Α. μέχρι και το Βόιο και τον Βαρνούντα στα Β.Α. και Β. ενώ στα Δυτικά ο κάμπος χαμηλά στα Αλβανικά εδάφη.
   Η επιστροφή γίνεται από το ίδιο μονοπάτι μέχρι το Περήφανο από όπου μπορούμε να κινηθούμε με νότια κατεύθυνση προς το ύψωμα Γκέσος, όπου βρίσκεται το μνημείο του Α’ Σώματος Στρατού. Η κατάληξη πίσω στο χωριό γίνεται μέσω μιας μεγάλης κατάβασης μέσω ενός παραμυθένιου δάσους οξυάς που καταλήγει σε χωμάτινο δρόμο ο οποίος «κόβεται» σε πολλά σημεία από τα ορμητικά νερά χειμάρων που ξεκινούν ψηλότερα στο βουνό.

   ..Το χωριό προσφέρεται για ωραίες στιγμές, με περιήγηση στα σοκάκια του και την πλατεία με τα πέτρινα σπίτια και τις βρύσες,  αλλά και με παρέα για γλέντι γύρω από το τζάκι τους κρύους μήνες του χειμώνα ή την αυλή του ξενώνα την άνοιξη και το καλοκαίρι με την εκπληκτική «μπαλκονάτη»  θέα προς τα νότια.

Φωτογραφίες από την δεύτερη ημέρα: Πάνος Καλτσάς.

    
3η μέρα διάσχιση από την Αετομηλίτσα στο Πευκόφυτο

  Το ξεκίνημα της διαδρομής αυτής γίνεται ακολουθώντας αρχικά τον ασφαλτόδρομο που οδηγεί στο χωριό ανάποδα μέχρι χαρακτηριστική στάνη στο πλάι της οποίας ξεκινά μονοπάτι που οδηγεί ανηφορικά με ανατολική κατεύθυνση κυρίως σε μεγάλο πλάτωμα με πηγή κάτω από την Πάνω Αρρένα. Από εκεί κινούμαστε ανηφορικά ακριβώς στην πλαγιά της
Πάνω Αρρένας (2196μ.) και σε βραχώδες έδαφος για λίγο μέχρι την κορυφή όπου πάλι συναντούμε απομεινάρια μιας άλλης εποχής, βλήματα και κάλυκες. Το μάτι μας επικεντρώνεται στην αλπική λίμνη που ξεχωρίζει κάτω χαμηλά ανάμεσα από το πυκνό δάσος δημιουργώντας μια φοβερή εικόνα. Η κάθοδος από την κορυφή με ανατολική νοτιονατολική κατεύθυνση γίνεται σε απότομη κλίση αρχικά που καταλήγει στο δάσος οξυάς που περικυκλώνει μέχρι κάτω χαμηλά την λίμνη Μουτσάλια. Το τοπίο της λίμνης μοναδικό αξίζει την προσοχή μας, ενώ είναι και ένα καλό σημείο για να ξεκουράσουμε λίγο τα πόδια με ένα κρύο ποδόλουτρο στα πεντακάθαρα νερά της. Τα υπόλοιπα 8 χιλιόμετρα που μας χωρίζουν από το χωριό Πευκόφυτο σημείο τερματισμού της πορείας μας, είναι ένα ιδανικό μέρος για να δοκιμάσουμε την νέα τεχνολογία του gps καθώς δεν υπάρχει ευκρινές μονοπάτι και το δάσος είναι πολύ πυκνό για να μπορέσουμε να «χαράξουμε» πορεία με το μάτι. Ακολουθώντας το στίγμα της συσκευής περνάμε από διαδοχικά ξέφωτα με κατεύθυνση προς τα δεξιά και χάνοντας σταδιακά αρκετό υψόμετρο βρισκόμαστε στις παρυφές του χωριού κινούμενοι μέσα από χωράφια και πεζούλες πλέον που μας οδηγούν στο κέντρο του χωριού με χαρακτηριστική βρύση, δέντρα και μαγαζί για τσίπουρο και αναπλήρωση «ψυχής».

 Φωτογραφίες από την τρίτη ημέρα: Πάνος Καλτσάς.

Η πεζοπορία στο Γράμμο είναι για τον καθένα μια ξεχωριστή εμπειρία καθώς αποτελεί ένα μνημείο της φύσης που πρέπει να διαφυλαχθεί με κάθε τρόπο όπως και ένα ανοιχτό «υπαίθριο» μουσείο της Ελληνικής ιστορίας για να υπενθυμίζει στον καθένα από εμάς αυτά που έγιναν για να έχουμε άποψη και να παίρνουμε θέση σ’ αυτά που θα γίνουν..   

Χρήστος Παππάς, Δημήτρης Παπαποστόλου

Μέλη ΕΟΣ Αγρινίου