Κρικοχωρίτη Πηγή, Μέλος ΕΟΣ Αγρινίου

Ζαγοροχώρια, 2-3 Μαίου 2015

  Το πρώτο Σαββατοκύριακο του ανοιξιάτικου Μαίου 40  μέλη και φίλοι του ΕΟΣ Αγρινίου επισκέφτηκαν τα όμορφα Ζαγοροχώρια που κοιμούνται στις παρυφές της Τύμφης. Η διάθεση ανεβασμένη από την πρώτη κιόλας στιγμή υπόσχονταν ένα Σαββατοκύριακο γεμάτο ομορφιά.

  Την πρώτη ημέρα, το Σάββατο το πρωί μετά από ένα ευχάριστο ταξίδι αποβιβαστήκαμε όλοι στο γραφικό για τα σπίτια του και τα καλντερίμια του χωριό Δίλοφο του Κεντρικού Ζαγορίου. Ξεκινάμε, λοιπόν να διασχίσουμε τα παλιά μονοπάτια που ένωναν τα χωριά μεταξύ τους και φυσικά περνώντας από ,της απαράμιλης ομορφιάς ,πετρόχτιστα γεφύρια. Στάση στο μεγαλοθηριώδες γεφύρι του Νούτσου ή Κόκκορη, που τα νερά του Βοιδομάτη χρωμάτιζαν το τοπίο. Συνεχίζοντας δίπλα από το μονοπάτι σε μια ευχάριστη καταπράσινη διαδρομή φτάνουμε σε ένα άλλο μεγάλο γεφύρι, του Μίσιου από όπου συνεχίζεται το μονοπάτι για σκάλα Μονοδενδρίου και Βίτσα. Εμείς γυρνάμε λίγο πίσω και ανεβαίνουμε την Σκάλα του Κουκουλίου και φτάνουμε στο δεύτερο χωρίο , Κουκούλι με τα σπίτια της κλασσικής ζαγορίτικης αρχιτεκτονικής και στάση στην κεντρική πλατεία με τις πηγές της που τρέχει γάργαρο το δροσερό νερό. Από εκεί συνεχίζουμε για Καπέσοβο ακολουθώντας πάλι το παλιό μονοπάτι όπου και φτάνουμε. Από εκεί άλλοι επέλεξαν να φτάσουν με λεωφορείο ενώ άλλοι ακολούθησαν και πάλι ένα πανέμορφο μονοπάτι που οδηγεί στο χωριό που  θα γίνει και η διανυκτέρευση, δηλαδή , στο Τσεπέλοβο. Ένα πανέμορφο χωριό με  την Εκκλησία του Αγίου ΝΙκολάου που στο εσωτερικό της φυλάσσεται ένας απερίγραπτος θησαυρός τοιχογραφίας, χρονολογούμενη τον 18ο αιώνα και αγιογραφημένη  από το 1876. Έτσι , λοιπόν σε μια ημέρα δόθηκε σε όλους η δυνατότητα να επισκεφτούν 4 διαφορετικά χωριά του Κεντρικού Ζαγορίου με τον καλύτερο τρόπο, περπατώντας!

  Την επόμενη ημέρα έλαβαν χώρα δυο διαφορετικές διαδρομές ,μια απαιτιτική και πολύωρη πορεία που περιλάμβανε την διάσχιση της Τύμφης ξεκινώντας από το χωριό Βρυσοχώρι και καταλήγοντας στην Κόνιτσα και η δεύτερη διαδρομή μικρότερης χρονικής διάρκειας από την Κόνιτσα στην Μονή Στομίου και πάλι πίσω.

  Αρκετά πρωί λοιπόν ξεκινάει η ομάδα από Τσεπέλοβο για να φτάσει στο Βρυσοχώρι  όπου και ξεκινάει η πορεία. Η διαδρομή ,που ξεκινά από τα 990 μέτρα ,αρχικά είναι πλούσια σε νερά τρεχούμενα και καταπράσινη βλάστηση ενώ το μονοπάτι περνά μέσα από πυκνά δάση βελαβιδιάς, κωνωφόρων και οξιάς . Η εποχή βοηθά , καθώς είναι τώρα που ξυπνά από τον χειμώνα δείχνοντάς μας όλες της τις ομορφιές. Όσο ανεβαίνουμε έχουμε νοτιοδυτικά μας τις πανέμορφες κορυφές της Τσούκα- Ρόσιας και της Γκαμήλας που ορθώνονται περήφανες, η Τραπεζίτσα λίγο πιο δυτικά και ο Σμόλικας  βόρεια. Μια στάση στην Νεαριδόβρυση για να προμηθευτούμε κρύο νερό και συνεχίζουμε την ανηφορική μας πορεία. Φτάνουμε σε υποαλπικά λειβάδια και στην στάνη του Κάτσανου στα 1700 μέτρα ενώ  περνάμε από ελαφρώς χιονισμένα σημεία. Από εκεί λίγο ακόμα ανηφορίζουμε ακολουθώντας το δασωμένο μονοπάτι μέχρι που να ξεκινήσει και η κατηφορική μας πορεία, συναντώντας και άλλο χιόνι μέχρι που φτάνουμε στο καταπράσινο πλάτωμα Ισάδι της Μύγας όπου και κλέβουν την εντύπωση ρόμπολα τα οποία είναι φυτρωμένα επάνω σε τεράστιους λίθινους όγκους. Από εκεί όσο κατηφορίζουμε ακούγεται ο κηλαριστός ήχος των νερών του Αωού ποταμού, του άλλου ποταμού που αγκαλιάζει την Τύμφη μας , φτάνουμε στην Μονή Στομίου  και από εκεί και μετά περπατάμε δίπλα από τον ορμητικό ποταμό. Και τέλος φτάνουμε στο ξακουστό ψηλό γεφύρι της Κόνιτσας  με την δύση του ηλίου που έχει δώσει ένα πανέμορφο χρωματισμό στα βουνά και στα νερά.

  Εκεί οι υπόλοιποι συνταξιδιώτες μας, μας υποδέχονται με άφθονο φαγητό και δροσερό νερό. Ανταλλάσουμε τις εντυπώσεις μας και όλοι ευχαριστημένοι παίρνουμε τον δρόμο του γυρισμού. Μια υπέροχη εκδρομή , σε ένα καταπληκτικό μέρος που άφησε τις καλύτερες εντυώσεις.

Πάντα ψηλά, λοιπόν!

Φωτογραφίες: Δημήτρης Σμυρλής